محمد بن زکریای رازی در چنین روزی در سنه 251 ه ق دیده به جهان گشود . ابوبکر محمد بن زکریای رازی از فلاسفه وپزشکان بزرگ ایران بود . وی در جوانی به تحصیل فلسفه ، طب ، ریاضی ، و نجوم پرداخت و در همه این علوم صاحب نظر شد . ولی عمده شهرت این دانشمند در پزشکی و شیمی است . کتاب الحاوی وی دایره المعارفی بود که بیش از قسمتی از آن در دست نیست ، با این حال تا این اواخر مرجع و کتاب در سی اروپاییان بود . وی در شیمی به کشفیاتی از جمله کشف الکل و جوهرگوگرد نایل آمد . گویند رازی 56 اثر عالی و با ارزش از خود باقی گذاشت و با این تالیفات و تحقیقات نظری و علمی خود پیشرفت فراوانی نصیب دانش آن روز گار کرد . از آثار وی در کیمیا ، کتاب الاکسیر و کتاب التدبیر و در طب کتاب الطب المنصوری را می توان نام برد . وی در اواخر عمر به علت کار و مطالعه زیاد نابینا شد . به گفته بر خی در سال 320 ه ق و یا به گفته برخی دیگر در سال 322 ه ق دار فانی را وداع گفت .