امیرالمومنین على ع ، چهارمین پسر ابوطالب، در حدود سى سال پس از واقعه فیل و بیست و سه سال پیش از هجرت در مکه معظمه، از مادرى بزرگوار ، به نام فاطمه، دختر اسد بن هشام بن عبدمناف ، روز جمعه سیزده رجب در کعبه به دنیا آمد.ایشان تا شش سالگى در خانه پدرش ابوطالب بودندو مدت هفت سال نیز در خانه پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم)، - در آن مکتب کمال و فضیلت- تربیت شدند. على(ع )نخستین مردى بود که به پیامبر ص گروید و آمادگى خود را براى یارى و همراهى پیامبراکرم ص در تمام مواضع زندگی اعلام کرد.پیامبر اکرم(ص ) پس از این وقایع بود که فرمودند :این على، برادر و وصى و وارث و جانشین من در میان شما پس از من است .
بعد از سیزده سال دعوت رسول خدا(ص ) در مکه، مقدمات هجرت آن حضرت به مدینه فراهم شد.در شب هجرت پیامبر اکرم( ص ) ، على(ع )در بستر رسول خدابه جای ایشان خوابید و آن شب که اول ربیع الاول سال چهاردهم بعثت بود، لیلة المبیت نامیده شد و بر اساس روایات در همین شب آیه اى درباره على(ع )نازل گشت .آن حضرت در سال دوم هجرت با فاطمه زهرا(س) ازدواج کرد.ایشان در طول عمر پر بر کشان در غزوات و سریات بسیاری شرکت کردند و در تمامی این غزوات شمشیر برنده اسلام و عطوفت بخشنده نبوی و تجسم رافت و شجاعت اسلامی بودند .در سال دهم هجرت، در پنجم ذىالقعده، پیامبر اکرم(ص )، على(ع) را به یمن فرستاد تا مردم را به اسلام دعوت کند، و بر اثر دعوت وى بسیارى از مردم به دین مبین اسلام درآمدند.در همین سال بود که قضیه غدیر خم پیش آمد . رسول خدا(ص) در آن روز ضمن معرفى امیرالمومنین به عنوان جانشین خود، فرمود: هر که را من مولا وآقای اویم، این على هم مولا و آقای اوست. این حدیث را 110 نفر صحابى و 84 نفر از تابعین و 360 نفر از دانشمندان اهل تسنن از قرن دوم تا قرن سیزدهم هجرى روایت کرده اند.
ایشان پس از بیست و پنج سال سکوت و خانه نشینی ، در دوران حکومت پنج ساله شان دست به اصلاحات کلانی در جامعه آن روزگار زدند اما در همین زمان عواملى دست به دست هم داد و مانع اصلاحات و عدالتى که على(علیه السلام) می خواست شد.در این مدّت، وقتِ امیرالمؤمنین بیشتر صرف خنثى کردن توطئه ها و مبارزه با ناکثین( پیمان شکنانى چون طلحه و زبیر) و قاسطین( ستمگران و زورگویانى چون معاویه و پیروانش) و مارقین( خارج شوندگان از اطاعت على(علیه السلام) چون خوارج نهروان)، گردید.امیرالمؤمنین(ع ) در تمام دوران عمر 63 ساله خود، در حدّ اعلاى پاکى و تقوا، درستى، ایمان و اخلاص، زندگى کرد و جز خدا هدفى نداشت .ایشان تمام عمرپر برکتشان را با طهارت و تقوا سپرى کرد و آراسته به تقوا خدا را ملاقات نمود. امام المتقین در خانه خدا به دنیا آمد و در خانه خدا هم از دنیا رفت. شهادت آن حضرت در شب 21 رمضان سال چهلم هجرى اتفاق افتاد.