درچنین روزی در سال1946میلادی دولت انگلستان ، هند را به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت شناخت . هند تا سالها یکی از مستعمرات انگلستان بود . کشور هند، از شمال غربی به پاکستان، از شمال به چین، بوتان، نپال و تبت، از شرق به میانمار و از جنوب و جنوب غربی به اقیانوس هند منتهی می شود . بر اساس آخرین آمارگیری جمعیت کشور یک میلیارد و بیست و هفت میلیون نفر برآورد شده است . زبان رسمی کشور هند ، هندی با خط دیوانگیری است . با این حال شانزده زبان دیگر از قبیل آسامی، بنگالی، گجراتی، کانارایی، کشمیری، کوکانی، مالایالم، مانی پوری، نپالی، اوریا، پنجابی، سانسکریت، سندی، تامیل، تیلگو و اردو را نیز به رسمیت شناخته است. نزدیک به هشتاد در صد از مردم هند، پیرو آیین هندو و بقیه تابع ادیان اسلام ، مسیحیت، بودایی، سیک، جین و زرتشتی اند . کشور هندوستان، در سال 1946 میلادی استقلال خود را به دست آورده و از آن زمان تاکنون، عضو کشورهای مشترک المنافع و سازمان ملل متحد است . حکومت هند جمهوری پارلمانی است و به صورت فدرال اداره می شود . دکترراجند راپراساد به مدت هفت سال زمام اموررا در نخستین جمهوری این کشور بدست گرفت. کشور هند، از 28 ایالت و هفت منطقه متحد تشکیل می گردد. بالاترین مقام رسمی کشور، رئیس جمهور و بالاترین مقام ایالتی استانداران اند که توسط رئیس جمهور تعیین و با فرمان وی به محل مأموریت اعزام می شوند . قوه مقننه هند هم متشکل از دو مجلس قانون گذاری تحت عناوین «لوک سابا» و «راجیا سابا» است .