بنا بر برخی روایات حضرت صدیقه طاهره ، فاطمه زهرا ( س ) در چنین روزی در سال یازدهم هجری قمری به شهادت رسیدند . این روایت بر این سند استوار است که آن حضرت هفتاد و پنج روز پس از رحلت پدر بزرگوارشان دیده از جهان فروبستند . بنابر برخی دیگر از روایات و اخبار سوم جمادی الثانی - نود و پنج روز پس از رحلت پیامبر اکرم ص - دخت گرامی حضرت رسول( ص) به دیار حق شتافت .
حضرت فاطمه زهرا (س) دختر گرامى پیامبراکرم (ص) و خدیجه کبرى، چهارمین دختر پیامبر اسلام (ص) است،اما آن سه تن بنا به مشیت خداوند سبحان به همراه تنها فرزند ذ کوررسول خدا (ص) در زمان حیات طیبه حضرتش به دیدار حق شتافتند . القاب کوثر ولایت : زهرا ، صدیقه، طاهره ، مبارکه، زکیه ، راضیه، مرضیه، محدثه و بتول است .بیشتر مورخان شیعه و سنى ، ولادت باسعادت آن حضرت را بیستم جمادى الثانى سال پنجم بعثت در مکه مکرمه ذکر کرده اند .
حضرت زهرا(س) همچنان که در زندگى زناشویى نمونه بود، در اطاعت پروردگار نیز یگانه دهر بود . هنگامى که از کارهاى خانه فراغت مى یافت به تحصیل دانش و عبادت مى پرداخت . امام صادق(ع) از اجداد خویش از حسن بن على(ع) روایت کرده است : مادرم شبهاى جمعه را تا بامداد در محراب عبادت مى ایستاد و چون دست به دعا برمى داشت مردان و زنان با ایمان را دعا مى کرد، اما درباره خود چیزى نمى گفت. روزى بدو گفتم : مادر چرا براى خود نیز مانند دیگران دعاى خیر نمى کنى؟ گفت: فرزندم ! همسایه مقدم است. حضرت زهرا(س) همواره بخشى از شب را به عبادت مشغول مى شد. گاه آن قدر نمازهاى شب او طولانى مى شد و بر روى پاهایش مى ایستاد که پایش ورم مى کرد. حسن بصرى از عرفای اسلامی گوید: هیچ کس در میان امت از نظر زهد و عبادت و پارسایى از فاطمه(س) والا تر نبود. او در حوزه علم نیز سرآمد دوران بود. فاطمه(س) از همان آغاز ، دانش را از سرچشمه وحى فراگرفت. آن چه را از اسرار و دانشها، پدر براى او باز مى گفت على (ع) مى نوشت و فاطمه آنها را گرد می آورد که بعد ها به کتابى به نام مصحف فاطمه مشهور شد. او همچنین با بیان احکام و معارف اسلام, زنان را به وظایفشان آشنا مى ساخت. فضه خدمتگزار فاطمه (س) , که از شاگردان و پرورش یافتگان مکتب اوست در مدت بیست سال جز با آیات قرآن سخنى نگفت و هر گاه قصد بیان مطلبى داشت با آیه اى متناسب از قرآن، منظور خویش را بیان مى کرد.
آخرین روز های حیات رسول خدا (ص ) ، فاطمه (س) همواره در کنار بستر پیامبرو به دور وجود با برکت اوپروانه وار می چرخید و چهره نورانى و ملکوتى پدر را مى نگریست که ازشدت تب عرق مى ریخت. در یکی از آخرین روز ها فاطمه در حالى که به پدر نگاه مى کرد به گریه افتاد . پیامبر نتوانست ناآرامى دخترش را تحمل کندو در گوش او سخنى گفت که فاطمه آرام شد و لبخند زد. لبخند زهرا(س) در آن حال شگفت آور بود. از او سوال کردند که رسول خدا(ص) چه رازى را به او فرمود؟ پاسخ داد: تا پدرم زنده است رازش را فاش نمى کنم پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) راز آشکار شد . فاطمه گفت : پدرم به من فرمود: تو نخستین کس از اهل بیت من هستى که به من ملحق مى شوى, و از این رو شاد شدم .
سرانجام آن حضرت پس از نود و پنج روزاز هنگام رحلت رسول خدا( ص) دنیا را به دنیا طلبان وانهاد وبه لقاى پروردگارش شتافت . فاطمه را شبانه دفن کردند و على (ع) او را به خاک سپرد .درتاریخ شهادت آن بانوى بزرگ نیز محدثان اقوال گوناگونى دارند که مشهورتر ازهمه, سیزده جمادى الاولى سال یازدهم هجرى و دیگرى سوم جمادى الثانى همان سال است.محل د فن تنها فرزند آخرین رسول برحق نامعلوم است .