درچنین روزی در سال 42 ه ق عمروعاص کشته شد . عمروعاص از جمله دشمنان امام علی (ع) و ازجمله حیله گرانی بود که تاریخ اسلام کمتر در خود چنین فردی را دیده است . او در جنگ جمل در طرفداری از معاویه داد سخن در داد . اما مهمترین نقش وی در تاریخ اسلام را می توان در ماجرای جنگ صفین جستجو کرد . هنگامی که سپاه معاویه در روربارویی با امام علی(ع ) دچار شکست شده بود ، و راهی جز تسلیم نداشت ، عمروعاص حیله ای اندیشید و گفت که افراد سپاه معاویه ، قرآن ها را بر سر نیزه ها کنند و به این طریق خود را متمسک به قرآن نشان دهند . این حیله وی موثر افتاد و بسیاری از لشکریان حضرت علی (ع) که از افراد مقدس ماب بودند امام را که قرآن ناطق بود، تنها گذاردند و بر مالک اشتر فشار وارد آوردند که حمله خود را ناتمام نهد . نقش او در ماجرای حکمیت هم در تاریخ معروف شده است . عمروعاص از نخستین روز ورود به دومة الجندل، ابوموسى را به عنوان صحابى پیامبر وبزرگتر از خود، احترام مىکرد ودر مقام سخن گفتن او را جلو مىانداخت. هنگامى که توافق کردند که هر دو حکم، على ومعاویه را خلع کنند، باز هم عمروعاص او را براى اظهار عقیده وخلع موکل خود مقدم داشت، زیرا سیره طرفین در مدت اقامت آن دو در دومة الجندل چنین بود.ازاین رو، ابتدا ابوموسى به خلع امام علیه السلام از خلافت پرداخت وتمام سفارشهایى را که دوستانش در آغاز کار کرده بودند زیر پا نهاد.ولى عمروعاص بى درنگ معاویه را به خلافت نصب کرد.