در چنین روزی در سال 1861 میلادی رابیند رانات تاگور یکی از برجسته ترین شاعران و فلاسفه هند به دنیا آمد . او در طول عمر خویش به خلق آثار بسیاری در حوزه ادبیات همت گمارد که از میان آنها می توان به حدود 50 درام ، یکصد کتاب شعر و چهل کتاب داستان و فلسفه اشاره کرد . قربانی ، باغبانی ، میهن و جهان ، فراری ، ماه جوان و...از جمله آثار آن فیلسوف و نویسنده مشهور است . وی به سال 1913 جایزه نوبل ادبی را از آن خود کرد . شعری را از او می خوانیم :
آنان که فانوسشان را
بر پشت می برند،
سایه هاشان پیش پایشان می افتد
ماه
روشنی اش را
می پراکند
و لکه های سیاهش را برای خود نگه می دارد
کاریز خوش دارد خیال کند
که رودها
تنها برای این هستند
که به او آب برسانند
خدا
نه برای خورشید
و نه برای زمین
بلکه برای گل هایی که برایمان می فرستد،
چشم به راه پاسخ است